"अदृश्य प्रेम"
कोमल एक सानो गाउँकी कच्ची गलीमा बस्ने सामान्य केटी थिइन। तर, उनलाई आफैंमा केहि विशेष कुरा थाहा थियो - उनको आँखामा एउटा विशेष चमक थियो। यो चमक उनीसँगै बढिरहेको थियो, र त्यो चमक मानिसहरूलाई खासै देखिने थिएन, तर उनकै हृदयमा यो एक गहिरो साँचो प्रेम थियो।
कोमललाई धेरै पटक आफ्नो जस्तो सामान्य जीवन जीउने केटीहरूले पनि प्रेमको भावना अनुभव गर्न चाहन्थे। तर उनले सोचेको थिइन, “प्रेम भनेको बाहिरी दुनियाँसँगको सम्बन्ध मात्रै होइन, केहि कुरा त आफ्नै हृदयसँगको नाता हो।”
एक दिन गाउँमा नयाँ शिक्षक आए। उनले कोमललाई निकै राम्रोसँग पढ्न र लेख्न सिकाए। शिक्षकको माया र स्नेह देख्दा, कोमलको हृदयमा नयाँ कुरा जन्मियो। उनले एक पत्र लेखे, "प्रेम भनेको कुनै शब्दसँग सम्बन्धित छैन, यो केवल आँसु र मुस्कानका बीचको दूरी मात्र हो।"
कोमलले शिक्षकलाई त्यो पत्र कहिल्यै नदिई, तर आफूलाई त्यस्तो सन्देश दिएको थियो। त्यो प्रेम जुन उनले आफ्नो हृदयमा राख्न चाहन्थिन्, त्यो मानिसहरूको आँखामा देखिने छैन, तर ती हृदयमा महसुस हुने कुरा थियो।
सीप र विश्वास दुबै त मानवीय आत्मामा अडिएका छन्। संसार कति व्यस्त भए पनि, प्रेमको अस्तित्व लुकेको रहन्छ, केवल यो उसकै हृदयको आवाजबाट बाहिर आउँछ।
यस कथाले प्रेमको गहिराइ र यसलाई बुझ्नका लागि कुनै विशेष रूप र आकारको आवश्यकता नपर्ने कुरा दर्शाउँछ।
0 comments:
Post a Comment